Sommige mensen kopen foeilelijke karaffen van Boheems glas op stedentrip in Praag. Of even afzichtelijke als angstaanjagende houten marionetten. Om over de poppenkastpopppen van dieren met van die enge grote slappe poten nog maar niet te spreken. Mijn souvenirs van stedentrips zijn tenminste overzichtelijk: pillen en poeders, of eten.
Bij pillen en poeders moet je niet denken aan enge genotsmiddelen, maar aan ofwel medicamenten waar men in het buitenland niet zo moeilijk over doet, of lokale specerijen waar we in eigen land slecht aan kunnen komen. Laatst in New York kon het geen verkoper schelen wat ik precies van plan was met de twee enorme potten aspirine en ibuprofen. Zeker 700 pijnstillers voor 15 euro, dat is een mooie langjarige investering in de huisapotheek. De diclofenac uit Italië voor 3 euro per doosje brengt weer warme herinneringen aan de kampeervakantie terug. Hoe je 370 euro eigen risico uitspaart in de buitenlandse apotheek. Ook de sumac van Dean & Deluca uit New York brengt fijne momenten terug.
Lelijke Boheemse glazen
Maar dan Praag. Het einde van het communisme heeft blijkens de enorme variëteit aan winkeltjes werkelijk iedereen aangezet tot het ondernemerschap. De Praagse Kamer van Koophandel telt echter slecht twee typen neringen: de voornoemde poppenwinkels en zaken vol met blinkende glazen, schalen en serviezen. Allemaal even ‘authentiek’ en allemaal spuuglelijk als je het mij vraagt. Tenzij je in een kasteel woont, het anno 1323 is en je wel stevige Boheemse glazen nodig hebt aangezien je man de hele dag dronken is en ofwel zijn zwaard, ofwel zijn glas laat vallen op de authentiek marmeren vloer. Verwacht die trouwens niet in de Praagse burcht, dat is een veredelde kathedraal met een regeringsgebouw zonder mooie oude meubeltjes ertegenover.
Onverwacht koopje
De Praagse apotheken hebben weinig spannends te bieden, en de winkelketen Albert bleek inderdaad de lokale variant op de AH te zijn met knodeln van Basic (voorheen Europshopper). De hoop op een leuk koopje was al aan het wegebben, tot de laatste dag van de stedentrip. Tussen de straatjes met gezellige restaurantjes en lanen met gespecialiseerde winkeltjes door, heeft Praag ook wat hypermoderne winkelcentra. In een ervan stuitten we op het ketenbedrijf Tescoma. Een zaak met stellingkasten vol met kunststof keukenhulpjes in frisse kleuren. Naast Tsjeschische uitleg gelukkig ook voorzien van een Engelstalige toelichting. Buiten de deur was ik aan het wachten op de schielijk verdwenen reisgenoot vriend R., toen mijn oog viel op de Presto Ham Maker. Een soort thermosmaatbeker met thermometer en meerdelig deksel. Daar was het gedroomde souvenir! Wie wil er immers niet zijn eigen kipfilet-vleeswarenrol van naar keus 500 of 1000 gram maken. Of ‘turkeyham’- wat dat ook wezen mag.
Heerlijke creaties
Te zien aan de plaatjes op de achterkant is het eenvoudiger dan bouillon trekken. Kipfilet kopen, klein snijden, in de Presto doen, twee dagen in de koelkast zetten en dan twee uur koken op 80 graden. Mijn geestesoog ziet nu heerlijke varianten op kipfilet-met-bieslook voor zich. Kalkoenrol met kerriekruiden, pikante kuikenfilet op een vers afgebakken broodje….
Het is te hopen dat de firma Tescoma dit apparaat goed heeft getest, anders ga ik hem ruilen. Tegen een hondenmarionet – met van die enge slappe poten. (Klik hier als het je niet als kind nachtmerries had van die pop van Tik Tak.)
